درمان گیاهی ریزش مو- عوامل مختلفی از جمله هورمون‌ها، وضعیت تغذیه، قرارگیری در معرض اشعه، توکسین‌های محیطی و داروها می‌توانند بر رشد مو اثر بگذارند. آندروژن‌ها مهمترین این عوامل هستند که باعث آلوپسی آندروژنیک (طاسی با الگوی مردانه) می‌شود. نوعی دیگری از ریزش مو، ریزش مو ایمونوژنیکی است که طاسی منطقه‌ای می‌باشد.
- اگرچه برخی از روش‌های درمانی (مانند فیناستراید و مینوکسیدیل) داروهای مورد تأیید هستند و برخی دیگر (مانند توفاسیتینیب) در حال بررسی هستند، اما طیف گسترده‌ای از ترکیبات فیتوشیمیایی، از جمله مواد موجود در جنسینگ، اثرات تقویت‌کننده رشد مو را در تعداد زیادی از مطالعات بالینی نشان داده‌اند. جنسینگ یک داروی طبیعی چند منظوره با سابقه طولانی کاربرد پزشکی در سراسر جهان به ویژه در کشورهای شرقی است. مطالعات در زمینه بیماری‌های پوست نشان داده‌اند که جینسنگ و جینسنوزیدها بیان و فعالیت پروتئین‌های اصلی درگیر در مراحل چرخه مو را تنظیم می‌کنند. تقویت رشد مو و جلوگیری از ریزش مو توسط جنسینگ و متابولیت‌های آن با القای فاز آناژن (مرحله رشد مو) و تأخیر در فاز کاتاژن (مرحله توقف رشد مو) مرتبط هستند.
- عصاره چای سبز عوامل موضعی مانند فیناستراید، نوع دوم آنزیم 5-آلفا ردوکتاز در فولیکول‌های مو را مهار می‌کند. عوامل حاصل از چای مانند کاتچین‌ها، اپی‌گالوکاتچین‌گالات و اپی‌کاتچین‌گالات بر فعالیت این آنزیم که مسئول تبدیل تستوسترون به DHT است، اثر می‌گذارند. DHT با ریزش مو مرتبط است.
- عصاره برگ چای ترش هم بر حفظ رشد مو اثر دارد.
- ژل آلوورا به‌طور سنتی برای کنترل ریزش مو و بهبود رشد مو به‌دنبال آلوپسی (طاسی) استفاده می‌شود. آلوئنین ترکیب اصلی در آلوورا است که مسئول تقویت رشد مو می‌باشد، بدون اینکه پوست را تحریک کند! یک مطالعه مقایسه‌ای با استفاده از مایندوکسیدیل 2 درصد موضعی و محلول رزماری موضعی به تنهایی و در ترکیب با هم برای درمان طاسی منطقه‌ای انجام شد. استفاده از ترکیب محلول رزماری و ماینوکسیدیل نسبت به هریک از این داروها به تنهایی در درمان طاسی منطقه‌ای موثرتر بود.
